[Norwegian]
Fřydd i flammar i tida fřr tid
I muspellheimens gneistrande famm
Fřydd til sjelas djupaste mřrke
Fřr Audhumla urmor vakna
Nĺr augo lyser av eit hat
Eldre enn gudar og menn
Dĺ ser ein muspells ljos
Som ikkje mann kan temja
Den eldste kraft vil me aldri skjřna
Djupt ned i eldriket vil mann aldri rĺ
Sterkare enn daudens grep
Mektigare enn nomenes ljos
Klokare enn Fimbul-Tul
Meir svikfull enn Fĺrbautes son
Det som ein gong bar fram liv
Og gav oss vĺr Moder Jord
Skal venda attende i Surts flammar
Vĺr lekam skal brennast ved Ragnarok
Vĺre sjeler bindast i Frost og Eld